Mama is met Kobe naar de dierentuin getrokken.
De dierentuin achter in de eigen hof,
wel te verstaan.
Daar heeft ze haar kereltje de lucht in getild
en breed uitzicht over wei en dieren gegeven.
Hij heeft zijn mutsje op, een van de vele.
Zo gaat dat:
een kleintje verzamelt in de loop van zijn jonge eerste jaar
toch al heelwat mutsjes allerhande om zich te wapenen tegen de winterkou
en de wilde winden in de Westvlaamse polders.
En als ze dan rondgekeken hebben
dromen ze even weg in de kouder wordende avondlucht,
zoontje dicht tegen zijn mama aan.
Waar denkt het kereltje nu aan,
of is hij gewoon een beetje moe?
Zijn neusje en wangetjes zien gezond rood
van de buitenlucht. Mama moet ook nog wat kleur krijgen,
want die heeft de ganse voormiddag in school gezeten.
Goed dat haar zoontje haar af en toe
mee naar buiten lokt, dat ze ook wat frisse lucht
kan opsnuiven en ziet hoe het met de dieren is gesteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten