Op nieuwjaarsdag 2011 zelf vieren oma en opa O.
de verjaardag van neefje Simon bij nonkel Marc
in Sint-Martens-Leerne.
Oma heeft Kobe natuurlijk al meteen op schoot.
En Kobe heeft natuurlijk al meteen een lepeltje in zijn mond -
zijn favoriet en goedkoop stuk speelgoed dat ook
overal verkrijgbaar is.
Vlaamse Koehond Ivet is er ook,
en daar is opa niet zo gek van,
maar papa Peter wil Kobe natuurlijk zo snel mogelijk
aan dieren allerhande wennen,
dus waarom niet aan een Vlaamse koehond?
Ook kerstbomen moeten in dit seizoenen gemonsterd worden.
Even kijken naar die van tante Wendy.
De engeltjes en de lichtjes blinken in Kobe zijn ogen.
De schaapjes en de ezel en de os -
die zullen hem tegen volgend jaar wel al vertrouwder zijn.
Mama is nogal weg van de engeltjes,
zou je zo zeggen.
Al blijft het grootste engeltje
natuurlijk haar kleine bengeltje op haar moedersarm!
Ook overgrootmoeder Lea is blij dat ze
haar achterkleinkind af en toe eens op de arm kan houden.
Daar zou een mens voor tekenen, zeker?
Kobe heeft tegenwoordig de gewoonte
een armpje achteruit te plooien en zich
daarmee dan stevig vast te houden
aan de schootverschaffende madam of meneer.
En foei, foei, papa Peter ziet het niet graag,
maar af en toe heeft hij graag zijn tut in de mond.
Op Nieuwjaar ook maar even door de vingers zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten