De tweede patatjesvoedertoestand, ongeveer.
Patatjes met witloof, mals gemalen tot een
lekker papje voor een kleine peuter.
Melk drinken dat hij tot nu toe kon, en groeien
dat het een lieve lust was!
Mama kon het haast niet bijhouden, dus stilaan
hoog tijd voor wat extra versterking.
Patatjes dus, en als een echte polderjongen
schuift hij ze vlot naar binnen.
Zoveel geduld heeft oma niet eens nodig.
En geduld, nu ja - dat heeft ze als het moet
voor Kobe in overvloed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten