Kleine snoeper

Olala! Kobe! Kleine snoeper!
Kijk hoe goed het fruitpapje naar binnen gaat!
Wat banaan, wat meloen, sap van een lekker
platgeperste mandarijntje, koekjesmeel,
en klaar is kees.
Zijn mama voelde het onweer komen:
de jongen heeft honger, nu moet het vooruitgaan!
En ieder in de weer. De stoel klaargezet,
het slabbetje omgedaan, plaats gemaakt aan tafel,
en het mondje gaat al open.
Als kleine vogeltjes met opengesperde bekjes
in hun nestje zit hij in zijn stoeltje klaar.
Het mondje gaat al open, en het gaat ook snel.
Hij slikt zijn fruitpapje goedkeurend in, zijn kaakjes
blozen, zijn oogjes blinken.
Niet te lang wachten voor de volgende hap,
laat maar komen.
In een mum van tijd is het kommetje leeg,
en kijkt hij prinselijk om zich heen.
Nu wil hij weer even op het schootje,
rustig bekomen.
Nu lacht hij weer zoveel als je wil.
Nu is hij weer het flinke beebietje
van in de verhaaltjes en van in de boekjes!