Zie je papa daar vooraan flink doorstappen?
Hij is mooi weerspiegeld in de herfstkleuren
van de Zoete Waters, Heverlee.
Ze hebben een hele tocht door het bos afgelegd.
Kobe mocht dan wel vooraan in de kangoeroebuidel
van de papa zitten, een echte kerel krijgt toch altijd
honger van de gezonde buitenlucht.
Ze hadden de eindmeet bijna in zicht,
maar plots was er geen houden meer aan.
Kobe moest eten hebben! Stel je voor dat hij wat
slapjes werd, dat het maagje plagerig bleef knorren.
Mama zich dus op een bankje bij de kapel
daar in het Meerdaelwoud gezet, borstvoeding geven.
Als een moederke Maria - daar denkt een mens
dan aan, bij zo'n kapel met heiligenbeelden.
Goed, mama haar melkflessen bovengehaald,
Kobe genieten tot de taxi kwam.
Papa was de taxichauffeur.
Galant deed hij de deuren open.
"Was het lekker, jongen?"
"Is hij nu tevreden, vrouwtje?"
Naar de Paul Delveauxwijk getuft,
waar meter woont.
Daar stond het eten voor de grotemensen
te wachten omdat meter en nonkel Willem
één maand waren getrouwd.
Alles is goed om te vieren,
en allerlei eten is lekker,
maar voor Kobe gaat nog niets
boven de moederborst.
En wel maal twee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten