Ja, ze gaan allemaal door de knieën voor Kobe.
Zie ze hier nu weer zitten, nonkel Wieland en
zijn liefje tante Elien. Hij hoeft maar met zijn
vingertjes te knippen (als hij dat al kon) en ze
bedienen hem op zijn wenken.
Maar: de lichtjes in zijn ogen, zijn handjes die
zich uitstrekken, zijn mondje dat kraait:
alle kleine wenken zijn goed om hen voor hem
te laten springen.
Goed zes maand is Kobe nu, en zoals je ziet
doet iedereen zijn best om hem mee aan te zetten
tot kruipen. Hij moet wel eens in zijn binnenste
denken: "Hoe gek doen ze hier om mij heen?
What's the point?" Want een beetje Engels
kent hij ook al.
Nu, hij zit er toch mooi bij, noemen ze dit in
yoga niet de hagedishouding? In ieder geval:
het kopje opgeheven, de armpjes gestrekt,
de voetjes in de lucht. Straks stoten ze zich
af tegen de mat of de vloer en voor je het weet
zal Kobe kruipen.
Dat hij nog maar goed fruitpap eet: alle
bijgekweekte spierkracht zal zijn jonge
mechaniekje zich beter in beweging leren zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten