Hier heeft Kobe zijn eerste dagen doorgebracht.
Mama en papa kennen de details wel: zoveelste
verdieping, dat kamernummer. Met een mooi
zicht op een stukje van de stad. Met veel licht
en grote wolken die voorbij komen geschoven.
Naar licht en beweging: daar zal de kleine jongen
altijd graag naar kijken.
Natuurlijk staan er bloemen op de vensterbank:
zo'n feestelijke gelegenheid, een nieuw leven!
Zie hem daar liggen, in het bedje dat haast al
te klein voor hem is, met een mooi blauw-wit geruit
dekentje op hem, zijn vuistje in de lucht.
Zijn peter Filip en tante Geertrui komen met
de levensboom binnen. Daaraan hangen de
suikerbollen die bij zijn geboorte naar alle
familie en vrienden en buren zullen gaan.
Een boom voor een goed doel, met zebraatjes
en giraffen als versiering om de bollen heen.
Meter Laurien is al even fier. Het is natuurlijk
even wennen voor iedereen: zo een klein
boeleke in de armen. Maar het went vlug.
Het is een goed gevoel: dag, kleine jongen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten